+A <+gA / +A Eki

Ad soylu sözcüklerden ad soylu (ad, niteç, belirteç gibi) sözcükler türeten bir ek. Örnek: göze, güre, paşa, beşe, başa, arda, sava, çiğe, teke, güne, beke, uca, pöçe, carta, taktaka, üste, yüne.

Dilimizde belirteçler türeten +A (<+gA) eki bulunmaktadır. Bu ad çekim eklerinden kime durumluğudur (adın e durumluğu), yer ve yön bildiren bir ektir: öne, dibe, sağa, uca.

Bu ekin iyelik ekiyle birlikte kullanıldığı durumlar da vardır: önüne, dibine, sağına, ucuna, tersine… Tietze de bu ek için “dativus adverbialis” belirtkisinde bulunur.

Gülensoy bu belirteç eki için “kalıplaşma yoluyla başka <baş+ka, özge <öz+ge, göze ‘pınar’ <göz+e vb. gibi ad ve ad soylu sözcükler yapar” der.

Gülensoy ayrıca yukarıdaki belirteç ekinden ayrı olarak iki ayrı +A ekinden daha söz eder:

1- “Addan ad yapan ek < +gA, sırça < sır+(ı)ç+ga, yona <yon>sıpa, buğur ‘erkek deve’ +a> buğra”